Renault

‘Deze Renault camper is mijn ticket naar vrijheid’

Destiny. Zo heet de camper van Kirsten (28). Het is haar eerste camper, zelfs haar eerste gemotoriseerde voertuig.

“Ik zag mezelf nooit als auto-eigenaar, laat staan als camper-eigenaar. Ik ben zzp’er en heb een leuk leven, maar het is geen vetpot ofzo. Ik dacht altijd dat een camper superduur was. Toch droomde ik ervan om mijn spullen in een camperbusje te gooien en gewoon te gaan. Als een soort ticket naar vrijheid.

Handgeschilderde deurknopjes

Ik besloot toch eens rond te kijken. Eerst op Youtube; wat voor busjes zijn er en wat zijn mijn opties. Vervolgens op Marktplaats en uiteindelijk vond ik deze Renault camper via een verkooppagina op Facebook. Misschien dat daar toch minder mensen kijken, want de busjes op Marktplaats waren allemaal zo weg. Dat was echt niet normaal. Wat ik meteen zag op de foto’s waren de deurknoppen van de keukenkastjes. Die zijn van steen en handgeschilderd, zo gezellig. Ik hou ervan, als ik op reis ben koop ik altijd iets dat handgemaakt is. Het staat voor mij symbool voor reizen en het buitenland.

300.000 kilometer op de teller

Ondanks die leuke handgreepjes zag ik er toch vanaf om de Renault camper te bekijken. Er stond 300.000 kilometer op de teller. Dus; leuk busje, maar gaan we niet doen. Een paar maanden later stuurden de eigenaren mij een berichtje: ‘de camper is nog te koop. Het maakt niet uit waar je woont, wij komen langs zodat je hem in het echt kunt zien’. Toen was ik natuurlijk nog sceptischer, blijkbaar moesten ze ervan af. Ik besloot toch akkoord te gaan en toen ze met Destiny de parkeerplaats opreden was ik direct verkocht.

Lekker overdreven

De naam Destiny koos ik trouwens omdat het zo lekker overdreven is. Ik vroeg mijn volgers op Instagram een naam te bedenken voor de camper. Toen Destiny werd geopperd wist ik meteen dat die het zou worden. Lekker overdreven, niet te serieus, een beetje van het ‘home is where the heart is’ kaliber.

Smoezelig, dus strippen

Destiny was al ingericht als camper en hoewel het liefde op het eerste gezicht was, vond ik er qua interieur niets aan. Er zaten vochtplekken in, wit behang en het was een beetje smoezelig. Ik wist meteen dat ik van alles zou veranderen. Zo heb ik de hele bus laten strippen en alle isolatie laten vervangen door een nieuwe isolatielaag. Al het houtwerk, de muren en het plafond heb ik opnieuw laten doen en ik heb de kastjes geverfd. Het interieur, bestaande uit een vast bed en een klein keukenblokje, zijn hergebruikt. Het is minimaal, maar meer heb ik niet nodig.

Aankoopkeuring

Een vriendin van mij drukte me op het hart een aankoopkeuring te doen voordat ik de camper kocht. Ik vond dat eerst wat overdreven, maar ben zo blij dat ik het heb gedaan. Er bleken aardig wat mankementen. Zo moesten de vier banden vervangen worden en waren er motorisch ook dingen niet goed. Al met al zou het me vijftienhonderd euro kosten, bovenop de aankoopprijs. De toen nog eigenaren van de Renault waren bij de keuring aanwezig en hebben het bedrag van de prijs afgehaald. Ik ben dus zo blij dat ik het gedaan heb. Ik raad dan ook iedereen die een tweedehands camper wil kopen aan: laat een aankoopkeuring doen. Het scheelde mij honderden euro’s.

Renault met retro vibe

Qua stijl zou ik het interieur omschrijven als vintage, beetje jaren zeventig. Die retro vibe zit er wel echt in. Verder wist ik meteen dat er gebedsvlaggetjes in moesten komen. Voordat ik de camper kocht heb ik vijf maanden door Zuidoost-Azië gereisd. Een mooie, spirituele reis waarin ik veel leerde over het Boeddhisme en mediteren. De vlaggetjes met daarop een mantra dat ‘neem je rust’ betekent herinneren me aan die reis.

Alleen op de wereld gevoel

Ik wilde graag een camper omdat ik me een beetje opgesloten voelde. Ik woon in een mooie omgeving, maar merkte dat ik de drempel om met de trein ergens naartoe te gaan te hoog vond. En in tent kamperen ben ik gewoon niet zo goed. Ik heb inmiddels al veel tripjes gemaakt met Destiny, zowel in m’n eentje als met mijn vriend. Ik vind het fijn om alleen op pad te gaan. Ik hou heel erg van het ‘alleen op de wereld gevoel’. Ik kan overal naartoe en hoef met niemand rekening te houden.

Gedwongen tot rust komen

Ik zou heel graag een maand ofzo naar Portugal gaan. Klinkt misschien een beetje afgezaagd, maar ik hoor dat het daar te gek is voor camperaars. Ook Scandinavie is een droom. Het lijkt me prachtig om daar op ontdekkingstocht te gaan met Destiny. Voor een langere reis zou iets meer comfort misschien fijn zijn, maar ik ben een soort kameleon en kan me goed aanpassen aan mijn omgeving, ook aan Destiny’s minimale inrichting. In het keukenblokje dat ik nu heb doet niets het. Ik heb een wasbakje dus kan mijn tanden poetsen, maar de kraan werkt niet. Ook is er geen tweede accu. Ik heb twee kleine zonnepaneeltjes om mijn telefoon op te laden en een goede powerbank, maar dat is het. Ik vind dat ook weer de charme van een camperbusje. Alles duurt zoveel langer en daardoor word ik zelf rustig: een soort gedwongen tot rust komen.”

Wil je Kirsten volgen op haar avonturen met Destiny? Check: @thecampergirl

Veel inbouw mogelijkheden

“Toen we op zoek gingen naar een bus had ik heel andere eisen dan mijn man en mijn vader. Ik wilde dat hij geel was en er leuk uitzag, zij wilden dat hij motorisch een beetje in orde was. Uiteindelijk kozen we voor een Renault Master omdat hij veel inbouw mogelijkheden biedt. En omdat we met deze bus makkelijk de bergen in kunnen trekken en off-grid kunnen staan. Dat is met een grote camper toch een stuk lastiger. We hebben nu een perfect tussenmaatje waar we goed inpassen, Thijs is twee meter, maar ook mee de stad en de bergen in kunnen.”

Oneindig veel YouTube tutorials

“We hadden de mazzel dat we een lieve vader hebben die goed kan klussen en dat we net daarvoor ons eigen huis hadden verbouwd. Hierdoor hadden we de nodige kluskennis opgedaan. Natuurlijk is een bus verbouwen echt wel iets anders, maar al werkend leerden we. Er is veel informatie op internet te vinden en we hebben oneindig veel YouTube tutorials bekeken. En dan ga je gewoon proberen. Af en toe gingen we op onze bek, maar vaker lukte er iets. We hebben er wat langer over gedaan omdat het echt ons huis moest worden en niet een camper voor weekendjes weg.”

Lekker loungen

“Wat er in ieder geval in moest was een vast bed. Een opklapbed vinden we onpraktisch. Er zit een klein chemisch toilet in, een goede koelkast en genoeg ruimte voor de weinig spulletjes die we nog hebben. Het bed fungeert ook als bank en loungegedeelte van de bus. Natuurlijk heb je met praktische dingen te maken bij het bouwen van een camper, of je nou wilt of niet. Ik had heel veel Pinterest borden met mooie busjes bekeken, die in de praktijk niet echt bleken te werken. Denk aan leuke netjes, veel planten, uiterlijke dingen die niet echt handig zijn in een bus. Wel hebben we kussens gemaakt van stoffen die we op eerdere reizen uit Oeganda hebben meegenomen en de gordijntjes maakten we van de gordijnen uit het eerste huis van mijn opa en oma die allebei zijn overleden. Er zit Red Cedar hout tegen het plafond voor een natuurlijke uitstraling. De ronding van de bus is bewaard gebleven, het is nu een soort holletje. Voor de inbouw hebben we Multiplex gebruikt zodat het licht genoeg is. Je camper mag niet te zwaar worden.”

Een tweede bus in Australië

“We hebben geleerd dat geen plan het beste plan is. We leven nu een soort parttime camperbestaan omdat we geen kant op konden door corona. Vanaf 1 juli gaan we weer fulltime in de camper wonen. Het plan is weer geen plan. We kijken waar het leuk is. We hebben ervaren dat je onderweg mensen tegenkomt die je inspireren. Twee jaar geleden begonnen we in Engeland. Daar hebben we een half jaar rondgereden. Toen we een Australiër tegenkwamen die heel enthousiast was over zijn land, kochten we binnen 24 uur tickets naar Australië. Hier hebben we een tweede bus gekocht waar we acht maanden mee hebben rondgereden. Van tevoren hadden we dat nooit kunnen bedenken. Dingen kunnen heel anders lopen dan je van plan bent en juist dan beleef je de mooiste avonturen.”

Meer vrijheid

“Het reizen heeft er altijd ingezeten. We zijn nu dertien jaar samen en toen we elkaar net kenden zijn we vertrokken met een heel oud autootje en een tent en zwierven we een half jaar door Europa. We hebben veel reizen gemaakt, maar het bleek nooit genoeg. Er valt nog zoveel te ontdekken. Dat we ons huis en spullen hebben verkocht en onze banen hebben opgezegd, was de beste beslissing ooit. Minder spullen, meer vrijheid, totale zeggenschap over ons eigen leven; we hebben er geen seconde spijt van gehad.”

Binnenkijken in een Renault Master camper uit 2004